nieuwe fase
Vorige week heb ik op de maandagochtend vergadering, die na lange aanloop nu echt functioneert, verteld dat Here Bugu een nieuwe fase ingaat, ik ga meer en meer verantwoordelijkheid bij hen leggen.
Bovendien willen we dat ze zelf beginnen na te denken over de toekomst en hun plek op Here Bugu. Ze moeten met elkaar gaan brainstormen. Het lokaal is de hele week open voor hen. Er ligt tekenmateriaal, ik heb een kleine maquette gebouwd van Here Bugu, er ligt klei, papier enz.
Dit kwam natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen. Baba en ik zijn ons ervan bewust dat de eerste 5 jaar er bijna opzitten. Dat we heel hard gewerkt hebben om Here Bugu te brengen waar het nu is.
Er staan huizen, een school, stallen en magazijnen, er zijn tuinen, speeltoestellen, een visvijver en heel veel planten en bomen en struiken.
Here Bugu is een klein, groen paradijs in een land in moeilijkheden.
Het wordt tijd dat dat ook eens op... de voorpagina komt van de kranten die over Mali schrijven!!!!
Het bestaat…
De aanwezigen op de vergadering zijn allemaal betrokken bij de opbouw en werken nu bij ons. Alles moet onderhouden en verzorgd worden.
Zij zijn allen onderdeel van het “sociale kapitaal” dat we in die vijf jaar hebben opgebouwd. Het “sociale kapitaal” dat nodig is om Here Bugu “duurzaam” te maken.
Het gaat niet zonder slag of stoot zoals te lezen valt in de blogs. Het is een "éducation permanente" maar het maakt Here Bugu tot Here Bugu.
En nu is dan de nieuwe fase aangebroken. Alles komt in het teken te staan van de commercialisatie. We moeten gaan verdienen. Hoe doe je dat met een groep extreem arme, gedeeltelijk analfabeten in een door en door corrupt land en in zo'n bar klimaat?
Vandaag was de 2e maandagvergadering voor iedereen en ik had besloten er niet bij te zijn. Baba bracht naderhand verslag uit en daar heb ik, om een idee te geven van de gang van zaken, voor de blog het volgende verslagje over geschreven.
Maandagochtend-vergadering op Here Bugu
Wanneer: 10 februari
Waar: handenarbeidlokaal Yvonny
Aanwezig: Baba, Sedou, Idrissa, Zjan, Morre, Nianfoo, Aliba,
Gaspy, Hamza, Bamoi, Aligui, Zien, Haruna, Dramaan, Jacouba, Papys, Bon Apetit,
Ada, Hamidou, Sedou 2.
Afwezig: Yvonne
Baba: goedemorgen. Vandaag is Yvonne niet bij de
vergadering, heeft iemand een idee
waarom niet.
Morre: ze is boos
Bon Apetit: ze slaapt nog
Aliba: ze moet hard werken in haar kantoor
Baba: ze legt stukje bij beetje de verantwoordelijkheid bij
ons neer, dat heeft ze vorige week uitgelegd. Verder laat ze weten dat ze erg
tevreden was met de goede stemming afgelopen week en ze heeft gezien dat iedereen
zijn best deed en hard werkte.
De Afrikaanse aaaaaa’s en iiiiii’s schallen door het lokaal
Baba: het allereerste punt is de verantwoordelijkheid voor
de materialen. Er mogen geen spullen meer verloren gaan. Er slingert teveel
gereedschap rond.
Bamoi: er zijn 2 waka waka lampen verdwenen uit het
kippenhok.
Baba: hoe lossen we dat op?
Idrissa: we zoeken de dief en slaan hem dood, niemand mag iets stelen van Here Bugu!
Zien: dat is verboden op Here Bugu
Gaspy: dan binden we hem vast zonder te slaan tot we de
lampen hebben.
Baba: waarschijnlijk heeft iemand die de lampen nodig had ze
gestolen. Iedereen die een goede reden heeft om een lamp te bezitten bespreekt
dat met mij, Yvonne of Hamza. Als de reden goed is krijg je een lamp.
Baba: nogmaals, er slingert teveel gereedschap rond. Wat doen we
eraan.
Hamza (jonge opzichter): als ik er wat van zeg wordt ik
beledigd.
(noot yv.:groot probleem bij etnies onder elkaar, hetgeen samenwerking verhindert)
Stilte
Baba: wie beloofd zijn gereedschap op te ruimen?
Alle handen gaan omhoog.
Baba: hebben jullie nagedacht over de toekomst
En ja hoor, er komen allemaal papieren op tafel met ideeën.
Die worden uitgebreid besproken. Baba legt uit dat ze daarmee verder moeten
gaan, van de duizend ideeën zijn er misschien 3 haalbaar.
De rest van de vergadering wordt besteed aan het verdelen en
bevestigen van verantwoordelijkheden. Verantwoordelijkheden voor het omgaan met
de kippenstallen, de sloten op de deuren van de magazijnen, het gereedschap
enz. enz.
Bij een van mijn vroegere werkgevers, een Hogeschool, sloeg de directeur tijdens de vergaderingen
regelmatig in wanhoop zijn handen om zijn hoofd en riep:
"Waar zijn we in Hemelsnaam mee bezig en waar gaan we in
Godsnaam naar toe!"
Iets dergelijks kan je ook bevangen bij het lezen van dit
bericht. Maar dan weet je niet waar we vandaan kwamen:
Dat een dergelijke vergadering mogelijk is, dat ze zich durven uitspreken en vragen stellen, dat de etnische hiërarchieën overboord gegooid zijn (tenminste voor een groot deel), dat ze Baba antwoord geven en hem daarbij aankijken, dat ze op een stoel zitten, dat ze zelfs op het puntje van hun stoel zitten en niet op hun stuitje hangen, dat ze op een heel andere manier werken, dat ze er in de wijde omgeving over vertellen, dat ze gelukkig zijn, dat ze elkaar onderling helpen, dat er gelachen wordt en ... dat er heel veel gebeurt
Dat een dergelijke vergadering mogelijk is, dat ze zich durven uitspreken en vragen stellen, dat de etnische hiërarchieën overboord gegooid zijn (tenminste voor een groot deel), dat ze Baba antwoord geven en hem daarbij aankijken, dat ze op een stoel zitten, dat ze zelfs op het puntje van hun stoel zitten en niet op hun stuitje hangen, dat ze op een heel andere manier werken, dat ze er in de wijde omgeving over vertellen, dat ze gelukkig zijn, dat ze elkaar onderling helpen, dat er gelachen wordt en ... dat er heel veel gebeurt