Vergaderen en Hans en Grietje bijna verhongerd

Vandaag het eerste overleg comite de Cheval. Nicolas staat er goed bij en wordt vertroeteld. Aboeba, die de verzorger is van het paard en zijn vrouw Moekoeltoe, de presidente van het comite hebben er veel werk aan. Deze laatste actie heeft na de muskietennetten, de machine, de school, en de mikrokredieten, ineens een enorme nieuwe saamhorigheid gebracht. Ook mijn vaste aanwezigheid hier maakt dat ze weten dat het nu serieus is. Ik wordt nu met mijn naam aangesproken door iedereen. als er al een kind of volwassene bedelt, wat hier de vaste gewoonte is " donnez moi un cadeau" dan wordt er direct onderling gecorrigeerd.Er is ook veel humor en er wordt gelachen.Ik kan ook zonder Baba in het dorp zijn en het vertrouwen groeit.

Abouba verzuchtte dat hij de verantwoordelijkheid voor het paard zwaarder neemt dan voor zijn eigen gezin. Vandaag ben ik met hem op stap geweest op zoek naar een smid voor hoefijzers hoewel ik die hier nog niet gezein heb. De meeste paarden lopen na verloop van tijd kreupel.

Aboeba en Moekoultoe



Het Comitee de cheval

HANS en GRIETJE
Baba en ik hadden twee jonge schapen gekocht van een Peul, met lange oren want dan worden ze groot en dik. Het moeten de pappa en mamman van de kudde worden en ze heten Hans en Grietje. Eerst stonden ze te blaten op mijn hof maar we vonden het een beter idee om ze op het terrein te zetten en te laten verzorgen door de nog steeds aanwezige Peulen. Om ze te onderscheiden had ik ze een mooi strikje met een belletje omgedaan. Daarna zijn we ze vergeten door het gedoe rond het paard. Toen we eergister gingen kijken bleken ze geen eten gehad te hebben en vervuild te zijn. Voor Baba was de maat vol en alle nog aanwezigen werden gesommeerd binnen twee weken het terrein te verlaten. Eind van de week zal de put klaar zijn en moeten we gaan beslissen over waterpomp en zonnepanelen en kunnen we beginnen met de grote schoonmaak.
Hans en Grietje ziin inmiddels verhuisd naar de grandfamille in Mopti alwaar ze eerst stevig werden ingesopt en schoon geborsteld want een vuil schaap blijkt hier niet te eten en dood te gaan. Inmiddels eten ze zich weer tonnerond.

De intocht van Nicolas

Vorige week donderdagmiddag was het dan eindelijk zover. Vanwege de enorme hitte heb ik op 't laatst besloten toch maar niet mee te rijden op de kar en liet de tocht over aan Hamsa, Oumar en Abdouleh, broer en vrienden van Baba die het paard steeds verzorgd hadden. Samen met Baba, Bathily, de burgemeester van Mopti, Gourou de boekhouder en Allaisin de kleermaker vertrokken we in de Kanari. Het was een groot feest. Ik had een verhaaltje geschreven over de nobelheid van het paard en het respect voor dier en mens. Dat het paard een naam heeft ging erin als koek en werd door alle kinderen gescandeerd. Baba voerde het woord, de burgemeester en Agoda, de chef. Alles is goed voorbereid. Er zit een startkapitaal in de kas voor de eerste weken als er nog geen inkomsten zijn omdat er geoefend moet worden, geld voor de dierenarts indien nodig.

Oumar met Nicolas ( W.Snapper)


Agodja, de chef, Bathily, de burgemeester van Mopti, Yvonne, griot die danst en zingt ( foto W.Snapper)


Baba met rechts Moekoeltoe, de presidente van het comite de cheval


nabespreking met de vrouwen (foto W.Snapper)