Kookcursus op Here Bugu voor 21 vrouwen
Deze week kwamen 20 vrouwen uit Dialangou 3 dagen naar Here Bugu om deel te nemen aan een cursus over het koken met zonne energie ( zon genoeg,elke dag tussen de 40 en 45 graden) en koken op verbeterde houtfornuizen die minder hout en houtskool gebruiken. Ook Sali, vrouw van de gardien, nam deel. Initiatiefneemster voor deze cursus is Wietske Jongbloed uit Nederland die werkt voor de Stichting Kozon. Het geheel werd gefinancierd door Kyoto Twist in Canada. De malinese stichting AFIMA zorgde voor twee vrouwen uit Bamako die de cursus gegeven hebben.
de zonne kokers
In Mali wordt dagelijks heel veel hout verstookt voor het bereiden van de maaltijden. De vrouwen moeten vaak ver lopen om hout te verzamelen of te kopen . De houtkap is een groot probleem in dit land waar de klimaatverandering voortschreidt. De vrouwen zijn vooral gemotiveerd voor de cursus omdat het ze geld bespaart en veel werk voor het verzamelen van hout. Voorafgaand zijn ze allemaal geïnterviewd over hun houtgebruik en het komende jaar worden ze gevolgd om te kijken of ze de nieuwe methode van koken toepassen.
de leraressen uit Bamako
In de zonnekoker kunnen ze zonder gebruik van andere brandstoffen, hun sauzen klaarmaken, water steriliseren, gebak maken, eieren koken, vis en vlees bereiden. Op het verbeterde houtfornuis kunnen ze kort de rijst koken waarna die in een grote hooimand verder kan garen. De cursus verliep met veel plezier en er kwamen natuurlijk ook weer veel vrouwen uit de omgeving kijken. We hopen dat we voor hen in de toekomst ook een cursus kunnen geven.
Doopfeest van kleine Mamadou, dit Baba
De baby van Sali en Sedou is gedoopt. Ik had me niet gerealiseerd dat dat zo’n enorm feest zou worden. Vorige week zaterdag was het zover. De avond tevoren was er een feest voor de jeugd. Mijn stereo-installatie werd geleend, aangesloten op de windmolen en de hele nacht werd gedanst en gelachen rondom de windmolen.
Om zes uur de volgende ochtend stroomde het terrein vol met mensen, mannen en vrouwen apart. Ongeveer 40 mannen zaten klaar op de uitgerolde matten voor het huis van Sedou. Door mijn onwetendheid over de tradities zorgde ik nog voor enige commotie onder de mannen. Ik werd verzocht binnen plaats te nemen met de baby die aangekleed was in een voetbalpakje uit Nederland, nummer 46. Moeders, buurvrouwen en schoonmoeders erom heen. Sedou kwam met een schaaltje en een scheermes om het babybolletje met de prachtige zwarte haren, kaal te scheren. Natuurlijk vroeg ik of dat nou echt nodig was. Sedou, met het mes in de aanslag, stopte direct, en hij zei:” als de patron van Here Bugu het niet wil, dan doen we het niet.” Het mes bleef in de lucht hangen en het werd doodstil, iedereen keek naar mij. Wat ik niet wist was dat de mannen buiten zaten te wachten op het schaaltje met haar aangevuld met een ring van een van de vrouwen. Het schaaltje wordt voor hun geplaatst en ze richten hun dubbelgevouwen gebeden tot het haar op het schaaltje en dat is de eigenlijke doop naast het uitroepen van de naam. Grote Baba, die alles hoort en die buiten met al de mannen al in de starthouding zat voor het gebed, voorzag een catastrofale doorbreking van de traditie door mijn stomme vraag en liet me naar buiten roepen om me te vertellen dat ik me er niet mee mocht bemoeien. "Ik stel alleen maar een vraag", zei ik nog maar besloot verder mijn mond te houden. Kleine Baba werd kaalgeschoren, het haar ging naar buiten, de benedicties, goede wensen, werden gepreveld, een vuurpeil met een harde knal afgestoken en de feitelijke doop was voltrokken. 
nog zonder naam maar met haar
zonder haar maar met naam
Een schaap werd geslacht, de buurvrouwen stookten de vuren, grote potten met rijst en saus werden gekookt, er werden hoestbonbons en dadels uitgedeeld, zoiets als bij ons beschuit met muisjes, en gekoelde zakjes met gembersap.
De vrouwen zaten rond het huis van Sedou, kakelden, kookten, aten, gaven hun kinderen de borst, kleine Baba ging van hand tot hand.
De mannen zaten op de hof rond mijn huis, hingen, sliepen, speelden kaart, aten, en bestudeerden hun mobiele telefoons. ’s Avonds kwamen nog een heel stel vrouwen uit de buurt met hun kalebassen waarop urenlang een dof ritme geslagen werd en waarbij met de handen en de voeten het ritme meegescandeerd wordt.
Voor Here Bugu is zo’n feest een belangrijke stap in de lokale integratie. Ook de officials uit Mopti kwamen langs. In totaal waren er schat ik zo’n 150 mensen.
de deftige dames uit Mopti, Njaga, de vrouw van Baba en haar zus
