Cijferen......

met mijn vader en mijn jongere zusje

Mijn vader zei vroeger altijd tegen mij dat ik stro in mijn hoofd had in plaats van hersens en dat ik daarom niet kon rekenen. Hij was zelf een rekentalent met een fotografisch geheugen voor getallen en ik was een meisje, vandaar. Hij zat naast me als ik huiswerk moest maken voor school en trommelde met zijn vingers op tafel terwijl ik wanhopig zocht in mijn “stro-hoofd” naar het goede antwoord. Hij bedoelde het niet slecht en als de lieve man geweten had wat hij daarmee bewerkstelligde, dan had hij het zeker nooit gezegd. Maar hoe kon hij weten dat ik hem geloofde?

Ik leerde leven met de overtuiging dat ik het niet kon en hoorde het stro in mijn hoofd bij wijze van spreken knisperen zodra er gerekend moest worden.

Het vreemde was echter dat ik buiten het bereik van mijn vader, wel gewoon heb leren rekenen. Ik kan het zelfs redelijk goed. Maar de overtuiging dat ik het niet kan en de weerstand tegen cijfers bleef hardnekkig aanwezig.

Tot voor kort!

Al ruim twee jaar heeft de Stichting een hele goede penningmeester. Door hem ben ik de schoonheid van cijfers gaan zien. Ik heb ontdekt dat je cijfers kunt "lezen" en dat ze een verhaal vertellen. En ik ben dol op verhalen. Mijn angst voor cijfers heb ik uiteindelijk overwonnen door mijn fascinatie voor het verhaal.

Baba, Mel en ik, met zijn drieën gaan we over het uitgeven van het geld van de stichting, het geld dat ons toevertrouwd wordt door de donateurs. Ik sta in het midden met Baba aan de ene kant en Mel, de penningmeester en controller, aan de andere kant. Drie mensen, drie werelden.

Onder de arme mensen in Mali is geld niet iets dat ervaren wordt als je persoonlijk bezit. Je houdt het af en toe even vast maar het gaat vooral van hand tot hand en is voor iedereen. Vandaag heb ik geld, morgen heb ik niets omdat een arm familielid of buurman het even nodig had. En als ik niets heb geeft iemand anders me weer wat. Zo gaat Baba met zijn eigen geld om. Geld en goederen zijn onderdeel van de ruilhandel en de ruilhandel, “le troc”, is verweven met een vorm van sociale zekerheid zoals wij die ontlenen aan bijvoorbeeld verzekeringen en uitkeringen.

Baba bedrijft met geld ”acrobatie”, zoals hij het zelf noemt en dat is een manier van leven. Hij beweegt zich door alle lagen van de bevolking en knoopt alles aan elkaar vast. Hij heeft bijvoorbeeld ’s morgens geld van de stichting in handen waarmee hij iets moet aanschaffen voor één van de projecten, laten we zeggen ijzeren platen. Maar hij heeft meer pijlen op zijn boog. Hij wil bijvoorbeeld ook een vrouw helpen die net weduwe is geworden, hij wil een wit voetje halen bij de gemeente, altijd handig voor later, hij wil zijn product voor de laagste prijs, hij wil misschien best meer betalen dan voorzien als daar gunstige condities voor Here Bugu mee zijn te verkrijgen, hij wil voor dat bedrag ook nog een aantal andere dingen organiseren, hij wil zijn netwerk ermee verstevigen en als hij dan tenslotte na een lange dag hard werken weer terugkomt treft hij mij tot zijn stomme verbazing briesend aan. “Waar was je verdorie al die tijd, we zouden vergaderen en je ging alleen maar ijzeren platen kopen?” “Heb je dan tenminste een bonnetje?”

Acht mannen die Baba opgepikt heeft langs de kant van de weg dragen een ijzeren rek 3 km. over een zandpad naar Here Bugu in ruil voor een maaltijd. Baba rijdt erachter in de kanarie, nog net te zien.

Baba heeft geen bonnetje! Baba heeft een verhaal. Een heel lang verhaal en dat verhaal gaat over mensen, over ontmoetingen, over gunnen en over geduld.
De ijzeren platen worden ins’allah volgende week bezorgd! En al het bijkomende wat hij verdient heeft wordt opgeslagen in het positieve collectieve geheugen over Here Bugu en zal nog te pas komen.

Door zijn acrobatie heeft Baba in de afgelopen jaren meer met het geld kunnen doen dan regulier mogelijk was geweest, hij heeft het geld van de Stichting "vermeerderd" met een onaflaatbare energie. Een hulde aan Baba is hier op zijn plek.


Mel, onze penningmeester, werkt met Excel. In Nederland. Normale omstandigheden, normale temperaturen. Malinese francs worden gedeeld door 656 en dan zijn het euro’s geworden. Achter elk bedrag staat waaraan het uitgegeven is en bij welk project het hoort. De cijfers lever ik aan. Mel maakt er balansen van met baten en lasten, passiva en activa, kortom financiële overzichten. Die cijfers op papier geven overzicht en rust.

In zeker opzicht weten we waar we aan toe zijn.

En ik, ik zitten tussen die twee werelden. Ik probeer het beste van de ene cultuur te delen en te verbinden met het beste van de andere en oefen in spagaten.
Zeven jaar samenwerken heeft opgeleverd dat Baba mij maandelijks het huishoudboekje kan aanleveren (in Excel) op een wijze die beide werelden tot zijn recht doet komen. Ik maak de vertaalslag voor Mel. Samen met Baba “lees en vertaal” ik de balansen van Mel.

belangrijke besprekingen doen we soms buiten Here Bugu, hier bijvoorbeeld op een boottochtje omdat we op Here bugu teveel gestoord worden

Naast Mel en Baba zijn er ook nog de andere leden van het bestuur door wie ik me enorm gesteund voel. En niet te vergeten de trouwe donateurs die met kleine en grote bedragen ons werk mogelijk maken.
Maar Here Bugu groeit en groeit. Kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen is het gezegde. Het komt vaker voor dat ik voor moeilijke beslissingen sta. Er zijn 12.000 bomen geplant. De put is geslagen maar is dieper dan voorzien, de pomp valt daarom duurder uit, de Kanarie zakt door zijn hoeven en er is een boom op een huis gestort. Het programma van de school moet doorgaan want de kinderen zijn onze toekomst maar de moringa ook en de werkvergoedingen van 32 medewerkers moeten worden betaald. Medewerkers wegsturen? Een deel van de moringa laten verpieteren ...? Het zijn moeilijke, soms pijnlijke afwegingen waar ik uiteindelijk de beslissing over neem en me verantwoordelijk voor voel.

Daarom doe ik een oproep voor nieuwe maandelijkse donateurs voor een bedrag tussen de 5 en 25 euro (meer mag ook) via een maandelijkse incasso of een automatische overmaking.

Want, naast de schenkingen voor projecten geeft de groep van maandelijkse donateurs de basis voor de maandelijkse kosten van Here Bugu. Deze groep geeft ons de zekerheid dat we verder kunnen.

Mensen kunnen zich online aanmelden via het formulier

http://www.rondombaba.nl/donatieformulier/form.php

Of print het formulier en stuur het op (leg een paar uitgeprinte formulieren in je woonkamer of neem ze mee in je tas)

http://www.rondombaba.nl/pdf/201410Donatie.pdf

of d.m.v. een maandelijkse overschrijving naar:
Stichting Rondom Baba
IBAN : NL98TRIO0784740593

De nieuwe film, Here Bugu 2016 geeft een goede indruk van ons werk. Hij staat op de website en is te vinden en te delen onder deze link:
https://vimeo.com/182123030