De ramadan is een bijzondere tijd. Ik heb er hier aan de ene kant nogal moeite mee dat bij dit klimaat en met de huidige voedselschaarste ook nog eens gevast wordt maar elk jaar moet ik weer constateren dat het een bijzondere, sociale en verbindende periode is. De armen delen met de extreem armen hun voedsel en bieden gastvrijheid. Wij hadden besloten om als bijdrage op de laatste dag een rund te slachten en te verdelen onder 25 gezinnen die bij ons betrokken zijn als werknemers en buren.
Een jonge stier was al enige weken geleden op de markt gekocht en sleet zijn laatste dagen op Here Bugu kauwend en herkauwend op bergen gras en hooi. Monsieur Haricot werd hij gedoopt.
Vandaag was het zover. Haruna, onze lasser van de windmolenploeg, was ooit slager en kwam om de klus te klaren. Op deze foto komt hij de stier halen. De stier zette echter onverwacht de aanval in en Haruna kon op het nippertje zijn vege lijf redden door zich achterover in het hoge onkruid te storten.
Maar deze actie heeft de stier niet gered al had ik hem dat graag gegund.
Een groot deel van de dag werd er gewerkt aan de eerlijke verdeling. 25 porties van elk ruim 4 kilo.
Hoewel ik moeite heb met het slachten van dieren, lastig als je boerin bent, ben ik onder de indruk over de wijze waarop het gebeurt, de zorgvuldigheid, aandacht en respect waarmee alles uitgevoerd wordt.
Alle mensen die erbij betrokken zijn horen tot de groep der allerarmsten. Allemaal nemen ze een zak met vlees mee naar huis en nog twee kilo suiker afgewogen en verdeeld door Sedou namens Here Bugu.
Voor de mensen waarvan we wisten dat er al langere tijd echt praktisch niets te eten is thuis stond er ook een paar kilo rijst en gierst klaar.
dank zij de steun van vele donateurs hebben we in deze zware tijd 25 gezinnen een gelukkig feest kunnen bezorgen. Ons aller oprechte dank daarvoor.
