dinsdag 15 maart 2011

Here Bugu

het nieuwe bord langs de kant van de weg levert veel belangstelling en naamsbekendheid op

Ondergedompeld als ik ben in het Malinese leven en in alle activiteiten en ontmoetingen die plaatsvinden op Here Bugu schrijdt de tijd ongemerkt voort en bevinden we ons ineens weer in het begin van de heetste periode van het jaar.
De intense regentijd, l’hivernage’ in augustus, september en oktober richtte veel schade aan. Bomen werden ontworteld, delen van de oogst mislukten. De mais en de hibiscus daarentegen hebben er juist van genoten en we hebben de eerste zakken hibiscusblaadjes en mais in de opslag staan. De pinda’s vonden het minder leuk en de kleine hoeveelheid die we konden redden zijn gebrand en de planten, die dienen als voer voor de schapen en het paard, zijn inmiddels al opgegeten. De lemen gasthuizen stortten in terwijl de termieten zich tegoed deden aan de houten deuren, kozijnen en bedden. De lemen magazijnen hadden ook veel te verduren van het water en een deel van de voorraad cement die er in opgeslagen lag is verloren gegaan. Het prachtige huis van de gardien en de werklui is gespaard omdat we juist voor de regentijd een cementen jas hadden aangebracht die het beschermde.
De kanarie, onze gele 4wheel drive had een zware periode. Drie maanden lang zwoegen door de zware klei en het water op en neer naar Here Bugu tastten veel van de onderdelen aan. In de afgelopen maanden brachten gasten 70 kilo aan onderdelen mee geleverd door Rijk van rv4wd die me steunt met alles wat de auto betreft. De mecanicien van Mopti, gespecialiseerd in 4wheeldrives nam de auto onderhanden. Ook de versnellingsbak had het begeven en uit vier verschillende plaatsen in Mali arriveerden tweede hands versnellingsbakken op het busstation van Mopti waar ze gedemonteerd en gekeurd werden door de mecanicien tot hij de juiste gevonden had. Op een leeg plekje tussen de schroothoop van Mopti, waar de autowrakken en delen van vrachtauto’s liggen te verroesten, verrichtte de mecanicien met een minimum aan sleutels zijn werk en de kanari rijdt weer als een zonnetje. Het busje dat Baba tot zijn beschikking heeft was een ander verhaal. Niet geschikt voor het zand en het water moest de totale motor gereviseerd worden en zuchtend en steunend verricht hij zijn werk. Maar inmiddels hebben we er een 4wheeldrive bij, gekregen van Stichting Katalysator die hier tevens een biogasproject kwamen doen.



Het paard Nicolas, dat zijn diensten moest bewijzen voor de trekkar van Dialangou om de vrouwen met hun zakken rijst en gierst naar de marktplaatsen te vervoeren bleek niet geschikt voor het zware werk voor de kar. Hij blijkt een rijpaard te zijn en geen trekpaard en was bovendien ondervoed. Een paard heeft veel graan nodig en de Bella, die nauwelijks genoeg eten voor zichzelf hebben konden dit niet voldoende opbrengen. Naar een oplossing voor dit probleem wordt gezocht. Voorlopig is hij bij ons en wordt er elke dag op hem gereden door de werklui. Het alternatief om hem naar de slager te brengen kan ik niet opbrengen. Ik ben nooit een paardenmens geweest maar Nicolas is een bijzonder zachtmoedig paard en ’s avonds lopen we stapvoets door de gerooide rijstvelden met Tjakko die vrolijk om ons heen dartelt terwijl de zon ondergaat in het westen en de maan in het oosten boven de horizon verschijnt. Dat zijn intense momenten waarop ik me verbaas over de wending die mijn leven genomen heeft.



De afgelopen 4 maanden waren druk. Een aaneengesloten stroom van gasten bezocht Here Bugu. Een klein gedeelte vrienden die langskwamen om kennis te maken met Mali en Here Bugu als uitgangspunt namen, maar ook mensen uit Europa, Amerika en Mali die een kijkje kwamen nemen of daadwerkelijk een bijdrage leverden aan ons werk. Ook een delegatie van de Nederlandse ambassade bezocht ons, groepen toeristen die rondreisden met een reisbureau en musici die op festivals speelden en daarna met lokale muzikanten uit de regio Mopti op Here Bugu voor spontane feestjes zorgden. De positieve reacties en verwondering van de gasten over het vele werk dat we verzet hebben en wat we in korte tijd bereikt hebben is een belangrijke ondersteuning voor onze wil om door te gaan en vol te houden.
November tot en met februari zijn wat het klimaat betreft de beste maanden en dus ook de drukste. Er zijn gasten, er moet hard gewerkt worden in de tuinen, er wordt geoogst en gehooid, geplant, gewied, gebouwd en gegraven. Steeds meer mensen raken betrokken, het groeit.

Twee van de negen Nederlanders die zijn aangekomen van Stichting Katalysator willen een biogasinstallatie aanleggen en mensen opleiden. Zij hebben afgelopen week met behulp van 8 Malinezen, vier gravers en 4 leerlingen, het begin opgezet van een biogasinstallatie.

Jelmer en Coen in het reservoir

Twee reservoirs geplaatst onder een toiletgebouwtje. In het ene reservoir worden menselijke uitwerpselen opgevangen, aangevuld met dierenmest en ander organisch afval, in het andere reservoir wordt het vrijgekomen biogas verzameld dat middels een lange slang verbonden wordt aan een kooktoestel. Een manier om de houtkap tegen te gaan door het koken op biogas. Bovendien wordt het afval omgezet en 1 maal per week afgetapt en kan gebruikt worden als mest op planten en bomen (niet op groenten). Het komende jaar zal 1 van de leerlingen elke week de resultaten meten en per mail in contact staan met Nederland. Als er geld is zullen er een paar proefprojecten op andere plaatsen geïnstalleerd worden. We hebben de sanitatie en riolering in Mopti bestudeerd. Op grote schaal toegepast zouden dergelijke installaties in de huishoudens van Mopti ook kunnen zorgen voor een aanzienlijke verbetering van gezondheidsproblemen omdat de uitwerpselen niet meer rondom Mopti worden uitgegooid waar ze verdrogen en zich vermengen met het stof dat door de wind voortdurend ingeademd wordt of zich vermengd met het regen- en grondwater.
We hebben een demonstratie bijeenkomst op Here Bugu gehad voor belangstellenden en in Dialangou in het net geopende schoolgebouwtje.

de diplomauitreiking



presentatie in Dialangou

Het was een zware week vooral omdat de hitte begonnen is, oplopend tot 45 graden. De groep hield zich kranig al gingen ze om de beurt aan de schijterij en de spugerij
Nu staan ze op punt van vertrek naar Ghana waar ze de andere auto’s gaan afleveren bij diverse projecten. Mamman, de kokkin, heeft daarom een feestmaal bereid, cola, bier en water is ingeslagen voor een bonte avond.

Voorafgaand aan hun bezoek waren er 3 studenten, uit Amerika, Canada en Zweden die in Zweden een training volgen in social entrepreneurship, YIP. Hun begeleiding gedurende 3 weken eiste al mijn aandacht op. Ze kwamen met grote verwachtingen over wat ze in drie weken allemaal konden doen. Uiteindelijk hebben ze lemen stenen gebakken samen met onze medewerkers en daar het begin mee gemaakt voor een eendenhuis aan de rand van de vijver. Heel veel ervaring en levenslessen wijzer zijn ze tevreden vertrokken.

werken aan het eendenhuis

Voor de komende maand staan naast het gewone doorgaande werk drie cursussen koken op zonne-energie voor 60 vrouwen in Dialangou op het programma.