dinsdag 19 december 2017

De teerling is geworpen

Negen jaar 
Eind december bestaat Here Bugu precies negen jaar. Het was eind 2008. Ik was net aangekomen in Mali toen Baba me meenam naar een braakliggend stuk grond dat te koop stond in de landbouwzone. Ik stribbelde nog wat tegen, ik was net aangekomen. Maar toen we eenmaal aan de rand van het kale stuk grond stonden, met een kapot hek en een enkel huisje wist ik meteen dat we het moesten doen. “Hoe zeg je ‘Plaats van Vrede’ in jouw taal?”, vroeg ik hem. “Here Bugu”, antwoordde Baba en dat werd het.
En nu zijn we negen jaar verder. Negen turbulente jaren waarin Here Bugu uitgroeide tot een werkelijke plek van vrede in een ondertussen getormenteerd land.

De teerling is geworpen
Dat zei Julius Caesar toen hij in 49 v.Christus de rivier de Rubicon overtrok.
Hij stond met zijn leger voor deze rivier en wist dat binnendringen in het rijk van Rome strijd zou betekenen en dat het een breuk met de Senaat was. In het verhaal ontmoetten de legers van Caesar en Rome elkaar met uiteindelijk de overwinning voor Caesar, een overwinning, die ook gepaard ging met weemoed, verdriet en verzoening. Tenslotte werd er feestgevierd. Dansmuziek met Griekse en Romeinse thema's verbeeldden de versmelting van deze twee culturen. Hieruit ontstond de zegswijze: "De Rubicon oversteken", hetgeen betekent een daad stellen die men niet kan tenietdoen of waarop men onmogelijk kan terugkomen.
In de Vrije school pedagogie staat ‘de Rubicon', rond het negende jaar van een kind, voor een ingrijpend overgangsmoment in de ontwikkeling waarbij geen weg meer terug is. Er wordt een fundamentele ontwikkelingsstap gezet die volkomen nieuwe tot dan toe nog niet gekende uitdagingen bevat.

Here Bugu
Het opbouwen van Here Bugu was een groot avontuur. Mensen hebben me vaak gevraagd hoe ik het volhield. Voor mij is dat nooit een vraag geweest. De liefde voor de mensen hier gaf me elke ochtend weer opnieuw voldoende energie om door te gaan. Wel zijn er momenten geweest van twijfel en wanhoop of deze manier van werken haalbaar is. Of culturen te overbruggen zijn met behoud van respect voor het beste van elkanders cultuur. Met die vraag worstel ik niet meer. Als ik rondloop over Here Bugu ben ik vervuld van diepe dankbaarheid en trots dat het Baba en mij gelukt is de cultuurverschillen te overbruggen en hier de fundamenten te slaan voor een ontwikkelingsmodel dat vreedzaam, liefdevol en duurzaam is. Ik twijfel er niet meer over dat deze manier van werken, van mens tot mens, met oprechte interesse in elkaar de enige is die ontwikkeling kan bewerkstelligen onder elkaar.

Rubicon
Nu staan we op een overgangsmoment. Dat moment werd mede bepaald door de onveiligheid in dit land waardoor ik (voorlopig?) niet langer hier kan wonen. Maar zo gaat het vaak in het leven. De realiteit van het ‘nu’ helpt om de volgende stap te zetten, ook daarvoor moet je respect hebben.

Ik heb er volledig vertrouwen in dat Baba met onze hulp en steun in dezelfde geest kan verder werken. Alle projecten worden voortgezet en in januari begint er weer een nieuwe opleiding voor jongeren van drie maanden (er is een wachtlijst van meer dan 200 jongeren). Juist nu is het belangrijk dat we op volle kracht doorgaan. En er komt steeds meer belangstelling en er komen vragen op ons af.
De nieuwe uitdaging voor mij zal zijn om onze ervaringen in het overbruggen van culturen zoveel mogelijk te gaan  delen. Here Bugu is uniek maar veel van onze werkwijze en van de lessen die we geleerd hebben kunnen als inspiratie dienen voor een nieuwe wijze van samenwerking. En een nieuwe manier is heel erg noodzakelijk.

Dank
We danken al onze trouwe en nieuwe donateurs en hopen op ieders verdere steun in de moeilijke tijden die gaan komen.
Vanuit Here Bugu wens ik iedereen een mooie Kersttijd toe en veel moed en inspiratie voor het volgende jaar.